Citroen ZX 1.8 Furio - Renault 19 1.8 RN
Το 19 εξακολουθεί να είναι από τα καλύτερα αυτοκίνητα της κατηγορίας του σε οδική συμπεριφορά, πάντα προβλέψιμο και ελεγχόμενο και μόνο κοντά στο όριο της πρόσφυσης αρχίζει η υποστροφή του να αυξάνει με πιο έντονους ρυθμούς.
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Δυο δημοφιλείς εκπρόσωποι της γαλλικής σχολής στις πιο δυνατές
«οικογενειακές» εκδόσεις τους, σε μια αντιπαράθεση χωρίς νικητή, που
προβάλλει το εξαιρετικό δυναμικό της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.
TO PENO 19 μπορεί να είναι το γαλλικό αυτοκίνητο με τον πιο «βόρειο»
χαρακτήρα, κάτι που ηθελημένα επέλεξε η Ρενό για να ισχυροποιήσει τη θέση
της στις αγορές της βόρειας Ευρώπης, δεν παύει όμως να είναι ένα γαλλικό
αυτοκίνητο και να διατηρεί όλα σχεδόν τα χαρακτηριστικά της γαλλικής
«σχολής». Μοιραία λοιπόν στις νότιες αγορές βρίσκει στο δρόμο του τα άλλα
γαλλικά αυτοκίνητα, που κάθε άλλο παρά εύκολοι ανταγωνιστές είναι. Στην
ελληνική αγορά, ο ισχυρότερος αντίπαλός του, μέχρι στιγμής, είναι η Σιτροέν
ZX, ένα αυτοκίνητο που ταίριαξε αρκετά στις απαιτήσεις του Έλληνα οδηγού
και σκαρφάλωσε ψηλά στην κατάταξη των πωλήσεων.
Για τους πιο «μερακλήδες», αυτούς που δεν επιθυμούν απλώς ένα καλό
οικογενειακό αυτοκίνητο, αλλά διασκεδάζουν οδηγώντας και γι? αυτό θέλουν
και κάτι παραπάνω σε επιδόσεις, χωρίς την υπερβολικά υψηλή τιμή των
«σπορτίφ» εκδόσεων, τα δυο αυτοκίνητα προσφέρονται και με τους νέους
κινητήρες 1.800 κ.εκ. των δυο εταιριών. Περισσότερο δυνατός (και με 33
κ.εκ. παραπάνω) αυτός του Ρενό αποδίδει 113 ίππους στις 5500 σ.α.λ. και
ροπή 16,7 Kg.m στις 4250 σ.α.λ. από 1794 κ.εκ., ενώ ο κινητήρας της Σιτροέν
αποδίδει 103 ίππους στις 6000 σ.α.λ. και ροπή 15,6 Kg.m στις 3000 σ.α.λ.,
από 1761 κ.εκ. Και οι δυο έχουν σύστημα τροφοδοσίας με ψεκασμό πολλαπλών
σημείων.
Όσον αφορά τις αναρτήσεις, το Ρενό χρησιμοποιεί μπροστά την κλασική λύση με
τα γόνατα Μακφέρσον και τα ψαλίδια βάσης, ενώ υπάρχει και αντιστρεπτική
ράβδος. H Σιτροέν χρησιμοποιεί μια παραλλαγή των Μακφέρσον, με χαμηλότερα
γόνατα, ψαλίδια και αντιστρεπτική ράβδο. Πίσω και τα δυο αυτοκίνητα έχουν
υστερούντες βραχίονες, ράβδους στρέψης και αντιστρεπτική ράβδο, η γεωμετρία
τους όμως είναι διαφορετική, με τη Σιτροέν να έχει πολύ κεκλιμένα αμορτισέρ
και ειδικούς συνδέσμους που δίνουν χαρακτηριστικά παθητικής
τετραδιεύθυνσης.
Και τα δυο αυτοκίνητα, τέλος, έχουν σύστημα διεύθυνσης με υδραυλικά
υποβοηθούμενη κρεμαγιέρα και φρένα με αεριζόμενους δίσκους εμπρός και
ταμπούρα πίσω.
Και τα δυο είναι από τα πιο ευρύχωρα αυτοκίνητα της κατηγορίας τους,
φιλοξενώντας πολύ άνετα 4 ή και 5 επιβάτες, με κάποια υπεροχή του Ρενό που
γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν το ρυθμιζόμενο πίσω κάθισμα της Σιτροέν δεν
είναι τραβηγμένο τέρμα πίσω. Αλλωστε, σε περίπτωση που το κάθισμα είναι
τραβηγμένο, μειώνεται αντίστοιχα ο χώρος αποσκευών, που σε κάθε περίπτωση
είναι μικρότερος από του 19.
Και τα δυο αυτοκίνητα έχουν γενικά καλή θέση οδήγησης, με το Ρενό να
υστερεί λίγο στην ορατότητα προς τα πίσω επειδή οι πίσω «κολώνες» είναι
πολύ φαρδιές. Υπάρχουν όμως δυο εξωτερικοί καθρέφτες που λύνουν το πρόβλημα
σε μεγάλο βαθμό, ενώ από την άλλη πλευρά το κάθισμα του οδηγού έχει
περισσότερες ρυθμίσεις απ? ότι στη ZX. H οποία επί πλέον έχει και το
μειονέκτημα του μονού καθαριστήρα μπροστά, που αφήνει ασκούπιστη μια
σχετικά μεγάλη γωνία επάνω αριστερά στο παρμπρίζ.
Το Ρενό λοιπόν υπερέχει στα σημεία στον τομέα της εργονομίας, ενώ πιο
καθαρή είναι η υπεροχή του στον τομέα του εξοπλισμού (έχει και αλουμινένιες
ζάντες και υπολογιστή ταξιδιού πέρα από τον ήδη καλό εξοπλισμό της ZX) η
οποία όμως είναι εντελώς θεωρητική. Γιατί τα δυο αυτοκίνητα έχουν μεγάλη
διαφορά τιμής, η οποία επιτρέπει στον αγοραστή της ZX να προσθέσει τόσα
«έξτρα» που να αποκτήσει εξοπλισμό αντίστοιχο ή και καλύτερο του 19. Εκεί
που η διαφορά δεν είναι θεωρητική είναι στην ποιότητα κατασκευής, όπου το
Ρενό 19, το πρώτο γαλλικό αυτοκίνητο που στόχευσε στα βορειοευρωπαϊκά
πρότυπα, εξακολουθεί να υπερέχει σαφώς απέναντι στη ZX. H τελευταία
βρίσκεται βεβαίως σε ικανοποιητικά επίπεδα, που σε τίποτα δεν θυμίζουν το
κακό γαλλικό παρελθόν, αλλά το 19 βρίσκεται ακόμα πιο ψηλά, σε επίπεδα, θα
λέγαμε, «γερμανικά».
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Και οι δυο κινητήρες είναι χαρακτηριστικοί της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας, που
χρησιμοποιεί 8βάλβιδες κυλινδροκεφαλές στα «οικογενειακά» μοντέλα για
μεγαλύτερη ελαστικότητα και πιο ξεκούραστη οδήγηση. H ελαστικότητα λοιπόν
χαρακτηρίζει και τους δυο κι από εκεί και πέρα υπάρχουν κάποιες διαφορές
στη λειτουργία τους, που προέρχονται προφανώς από διαφορετικές επιλογές των
σχεδιαστών τους. Έτσι, ο κινητήρας της Ρενό δείχνει περιέργως (αφού
αποδίδει τη μέγιστη ισχύ σε χαμηλότερες στροφές) πιο εύστροφος και
υπερτερεί στις χαμηλές και στις υψηλές στροφές, ενώ ο κινητήρας της Σιτροέν
ικανοποιεί περισσότερο στις μεσαίες. Στην πράξη πάντως και οι δυο είναι
απόλυτα ικανοποιητικοί για το χαρακτήρα των αυτοκινήτων, δεν είναι
ιδιαίτερα θορυβώδεις και γενικά δεν υπάρχει κανένα χαρακτηριστικό τους που
να απογοητεύει.
Αυτό άλλωστε φαίνεται και στις επιδόσεις τους που είναι οπωσδήποτε καλές
για την κατηγορία. H μεγαλύτερη ισχύς και ροπή του Ρενό αντισταθμίζεται από
τις πιο κοντές σχέσεις της ZX και την απόδοση της μέγιστης ροπής της σε
αισθητά μικρότερο αριθμό στροφών κι έτσι τελικά τα δυο αυτοκίνητα είναι
πρακτικά ισοδύναμα και από στάση και εν κινήσει, με μικροδιαφορές που
αντικατοπτρίζουν τη διαφορετική ρύθμισή τους και με ουσιαστικότερη διαφορά
την υψηλότερη μέγιστη ταχύτητα του Ρενό. Επιταχύνοντας από στάση λοιπόν, το
19 χρειάζεται 10,8'' για τα 0-100 χλμ/ώρα και η ZX 10,7'', ενώ για το πρώτο
χιλιόμετρο οι αντίστοιχες επιδόσεις είναι 32,6'' για το 19 και 32,5'' για
τη ZX. Εν κινήσει, στο εικονικό μας «προσπέρασμα» από 80 ως 110 χλμ./ώρα,
το Ρενό χρειάζεται με 3η 6,2'' και η Σιτροέν 6,6'', με 4η το Ρενό 8,5'' και
η Σιτροέν 8,4'' και με 5η 11,5'' και τα δυο. Ισοδυναμία όμως υπάρχει και
στον τομέα της κατανάλωσης, γεγονός που αποδεικνύει για μια ακόμη φορά
(ναι, δεν έχουμε κουραστεί να το επαναλαμβάνουμε), ότι οι κοντές σχέσεις
δεν επιβαρύνουν στην πράξη την κατανάλωση όταν είναι σωστά επιλεγμένες,
σύμφωνα με τις δυνατότητες του κινητήρα. H μέση κατανάλωση του 19 σε όλη τη
διάρκεια της δοκιμής ήταν 11,06 λίτρα/100 χλμ. και της ZX 11,03, ενώ στην
κοινή συγκριτική διαδρομή που κάναμε με τα δυο αυτοκίνητα το 19 κατανάλωσε
κατά μέσο όρο 10,9 λίτρα/100 χλμ. και η ZX 11,1.
Όσον αφορά την οδική συμπεριφορά, η ZX δεν έχει αντίπαλο σ? αυτήν την
κατηγορία και μοιραία το 19 δεν μπορεί να την ακολουθήσει, παρ? όλο που δεν
τα καταφέρνει καθόλου άσχημα. O αυτοδιευθυνόμενος πίσω άξονας της ZX κάνει
πολύ καλά τη δουλειά του και το αυτοκίνητο στρίβει με εκπληκτική ακρίβεια,
πάντα προβλέψιμο και χωρίς περίεργες αντιδράσεις. Το 1.8 μάλιστα, που έχει
και καλύτερα λάστιχα από το 1.4 και κατά συνέπεια ακόμα καλύτερο κράτημα,
δίνει τη δυνατότητα για οδήγηση σε ρυθμούς απίστευτα γρήγορους σε όποιον
θέλει να εκμεταλλευθεί τους 28 παραπάνω ίππους του κινητήρα του. Ίσως δίνει
λίγο την εντύπωση ότι το πίσω μέρος του είναι κάπως πιο «ζωντανό» από το
μέσο όρο, μόνον όμως αν το παρακάνεις και όχι σε απρόβλεπτα και ανεξέλεγκτα
επίπεδα. Το Ρενό συμπεριφέρεται σαν ένα καλό προσθιοκίνητο αυτοκίνητο,
σταθερό, προβλέψιμο και πάντα εύκολα ελεγχόμενο, με καλό κράτημα και με
λογικά υποστροφική συμπεριφορά, χωρίς απότομες αντιδράσεις, που όσο
πλησιάζει όμως στα όρια της πρόσφυσης γίνεται πιο έντονη και κάπως πιο
άτσαλη. Το μοναδικό σημείο όπου πλεονεκτεί το 19 είναι στο τιμόνι, που έχει
καλύτερη επαναφορά απ? ότι αυτό της ZX και λίγο καλύτερη αίσθηση στην
ευθεία.Και βέβαια είναι περιττό να πούμε ότι και τα δυο αυτοκίνητα
προσφέρουν άνεση στα γνωστά υψηλά «γαλλικά» επίπεδα, με μια μικρή υπεροχή
της ZX στα σημεία.
Τέλος υπεροχή της ZX έχουμε και στα φρένα, παρά το γεγονός ότι στο 19 1.8
τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα απ? ότι στο 1.4 και το μπλοκάρισμα έρχεται
πιο δύσκολα. Παρ? όλα αυτά το 19 εξακολουθεί να μην προσφέρει την καλύτερη
δυνατή λύση από πλευράς προοδευτικότητας και αίσθησης, ενώ τα φρένα της ZX
είναι από τα καλύτερα της κατηγορίας, πάντα αποτελεσματικά, προοδευτικά και
με καλή αίσθηση. Τέλος, όσον αφορά την αντοχή τους στη σκληρή χρήση και στα
δυο αυτοκίνητα μείναμε ικανοποιημένοι.
Συμπερασματικά, τα δυο αυτοκίνητα παρουσιάζουν μια ισορροπία μεταξύ τους
και θα ικανοποιήσουν και τα δυο τον αγοραστή της κατηγορίας. Από εκεί και
πέρα το καθένα προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα που θα ικανοποιήσουν
διαφορετικές απαιτήσεις. Με δεδομένο το γεγονός ότι είναι και τα δυο
ισορροπημένα αυτοκίνητα, με καλούς χώρους, ασφαλή οδική συμπεριφορά, καλές
επιδόσεις, άνεση υψηλού επιπέδου και καλόν εξοπλισμό, θα λέγαμε ότι το 19
1.8 είναι λίγο περισσότερο το αυτοκίνητο για τον (απαιτητικό) οικογενειάρχη
και η ZX λίγο περισσότερο το αυτοκίνητο για τον οδηγό. Το πρώτο προσφέρει
καλύτερους χώρους, εργονομία και ποιότητα κατασκευής, ενώ το δεύτερο
καλύτερα οδικά χαρακτηριστικά (κράτημα, φρένα, άνεση). Και τα δυο λοιπόν
αποτελούν πολύ καλές επιλογές αλλά όποιος έχει πιο συγκεκριμένες απαιτήσεις
είναι μάλλον εύκολο να διαλέξει.